نمی دانم شاید اینها هم مثل همان واژه های خط خورده ای باشند که از کتاب عمر من

 و شعر هایم پاک شده اند. درست مثل شعر هایی که یک روز دوست داشتی برایت

بخوانم .

اما حالاتنها چیزی که برایم مانده دفتر خاطرات و آرزویی ست که هنوز در گوشه ی قلبم سو سو  می زند.

آرزویی که به من امید می دهد دوباره چون خورشید پلک پنجره این خانه تاریک را

خواهی گشود و با سبد سبز زندگی به سراغم خواهی آمد و همسفر لحظه هایم

خواهی شد ...

[+] نوشته شده توسط dokhtare.aseman در 4:54 AM | |